رنگ (Reng ) :
اصولا" در بافت ردیف موسیقی سنتی ایران وجود رنگ مکمل زیبایی های کلّــی نهفته در زنجیره ردیف است ، به بیان ساده : رنگ تزئینی نهایی است برای نشان دادن خاتمه نوازندگی.
علت اساسی قرارگرفتن رنگ در خاتمه ردیف دستگاههای موسیقی ، ایجاد تحرک ، نشاط و وجد است در شنونده ؛ چرا که بافت مقاطعی از ردیف موسیقی چه بسا یرای شنونده ( بخصوص شنونده هایی که بی اطلاع از علم موسیقی هستند ) کسل کننده و خمودگی آور باشد.
همه طبقات مردم اعم از خواص ( آنهایی که از علم موسیقی و مسائل فنی آن تا حدودی اطلاع دارند ) و عوام ( آنهایی که موسیقی را صرفا" بخاطر لذت شنیداری خواهانند ) رنگ را دوست داشته و این قسمت از موسیقی ردیفی را بیشتر می پسندند.
رنگها در زنجیره ردیف انواع و اقسام دارند که معروفترین آنها عبارتند از :
1- رنگ دلگشا ( در دستگاه سه گاه )
2- رنگ اصول ( در دستگاه شور )
3- رنگ کور اوغلی ( در دستگاه ماهور )
4 - رنگ فرح ( در دستگاه همایون )
5 - رنگ فرح انگیز ( در آواز بیات اصفهان )
6 - رنگ تاجری ( در آواز بیات ترک )
7 - رنگ لزگی ( در دستگاه چهارگاه )
8 - رنگ نستاری ( در دستگاه نوا )
و ...
که بر اساس رنگ های ثبت شده مذکور , نوازندگان به خلق ملودیهای نو مبادرت می ورزند
نظرات شما عزیزان:
mahdieh
ساعت11:28---22 ارديبهشت 1391
سلام خوفی ... چی تو دلته میخوای برای مامانیت که فردا روزشه بهش بگی ... بیا بگو به مامانیت حتی اگه جسمش پیشت نباشه روش که هست
http://love-cloob.lxb.ir/post.php?p=50