قانون سازی قدیمی است که اختراع آن را به حکیم ابو نصرفارابی نسبت می دهند.
این ساز ، شباهت زیادی به سنتور دارد.و در کشور های عربی و ترکی بسیار رایج می باشد.این ساز به شکل ذوزنقه قایم الزاویه است. بلندترین ضلع(کمی بیشتر از یک متر) نزدیک به نوازنده و کوتاهترین آن ، موازی با ضلع قبلی ، دور از او قرار می گیرد.ضلع سمت راست (به طول تقریبی چهل سانتی متر) قایم به هر دو ضلع موازی پیش گفته است و ضلع سمت چپ ، اضلاع موازی را به طور مورب قطع می کند. سمت راست ساز ، حفره ای به شکل مربع مستطیل به ابعاد تقریبی چهل در پانزده سانتی متر قرار گرفته و روی آن را پوستی یک یا چند تکه ای کشیده اند و خرکی نسبتاَ کم ارتفاف ولی دراز، با چند پایه در نقاط برابر طی طول پوست ، روی آن تکیه کرده است.
تعداد اصوات قانون، بیست و شش است و هر صوت ، توسط سه سیم هم کوک حاصل می شود.سیم ها در کنار راست ساز تثبیت شده، پس از عبور از روی خرک و طی طول ساز ، هر سه سیم از میان دستگاه مخصوصی که جهت کوک موقت (یا زیر و بم کردن سیم ها تا حدود یک پرده و نیم) تعبیه شده ، عبور می کند و هر سیم به گوشی مخصوص کوک اصلی می رسد.
مضراب ساز عبارت است از انگشتانه ای که به انگشتان اشاره دست می کنند .تیغه ای از جنس شاخ ، مانند ناخن ، به انگشتانه ها الصاق شده که نوازنده به انگشت اشاره هر دو دست می کند وبه کمک آن به سیم های ساز زخمه می زند
نظرات شما عزیزان: